Mahimo nga mamatay ang kuting ni Rosie, apan nahimamat niya ang husky ni Lilo ug usa ka dili katingad-an nga butang ang nahitabo.
Sa dihang nadiskubrehan ang kuting, dili siya buhi. Kung dili para sa Lilo, nga nagdala kaniya ingon iyang masuso ug nagsugod sa pag-atiman sa mga kuting, dili siya mabuhi.
Tulo ka-semana nga si Rosie ug ang iyang inahan nga nagsagop dayon nahimong mga higala, ug pagkahuman sa usa ka semana, ang kuting nausab kaayo nga imposible nga mailhan siya.
Sa dihang nadiskubrehan si Rosie, wala siya sobra sa tulo ka semana ang edad, ug nakurat ang iyang kahimtang. Pagkahuman sa kasinatian, ang kuting halos dili matulog sa una nga gabii. Ang kahimtang ni Rosie nawala ug wala’y pagtugot, bisan kung ang mga tag-iya kanunay nga nag-atiman kaniya.
Kas-a, gibutang sa mga tag-iya ang kuting sa mainit nga paggakos sa ilang iro nga si Lilo, ug usa ka milagro ang nahitabo. Nagmata si Husky sa kinaiyahan sa inahan, nagsugod siya sa pag-atiman kang Rosie, ingon sa iyang tuta.
Gikan sa kini nga takna, ang kuting diha-diha dayon nagsugod sa pagkaayo, ug ang iyang mga mata nabuka. Si Lilo wala’y mga tuta ug dili, apan, bisan pa, ang pagka-inahan mao ang iyang tinuud nga bokasyon.
Si Rosie 3 ka bulan na ang edad, ang iring nakakuha sa bag-ong pamilya, diin dili gyud siya gusto. Karon makalakaw na usab siya uban sa iyang inahan.